Het
lijkt gemakkelijk
(vervolg 3/4)
Ontbijten bij haar wordt dan toch onvermijdelijk, bovendien
zat het al bij de prijs in. Haar kleinzoon, van ongeveer 2 jaar
oud, zit vrolijk stinkend op een emaille-pot aan een stokbrood
te zuigen en oma schroeit al mompelend een vette kip de veerresten
van z’n achterlijf. Bon apetit. Een koddig schilderachtig
Jan Steen-tafereel. Hoe leg je dat aan zo’n aardige oma
uit in het Frans? Jean Pierre Qui? Un peintre hollandais d’un
temps passé? Is het allemaal onschuldige franse gastvrijheid
om ons zo bijzonder te vermaken? Je moet niet altijd alles willen
verklaren. Dat doen zij ook niet.
|
